Waarschijnlijk veroorzaakt een jeukende hoofdhuid geen haarverlies, tenminste niet direct. Sommige huidaandoeningen, ontstekingen en infecties kunnen de haarzakjes aantasten. Laat langdurige of regelmatig terugkerende jeuk onderzoeken.
Meer dan 5000 behandelingen...
Haaruitval laten onderzoeken
Bent u op zoek naar informatie over haaruitval laten onderzoeken? Een verscheidenheid aan factoren, van ziekte tot verkeerde voeding tot hormonale onbalans tot stress, dragen bij aan haarverlies. Als u last heeft van haarverlies of kaalheid moet u de oorzaak van de haaruitval kennen om de beste behandeling te bepalen. Soms is haaruitval een bijwerking van een ziekte of gezondheidsprobleem dat behandeling nodig heeft. Haaruitval laten onderzoeken is nodig om te weten wat het haarverlies veroorzaakt en hoe dit vermindert wordt.
Haaruitval laten onderzoeken door een arts
De snelste manier om een antwoord te krijgen op de vraag wat het haarverlies veroorzaakt is raad vragen aan uw huisarts. In een uitgebreid consult neemt de arts uw medische geschiedenis met u door en praat over haaruitval binnen uw familie. De arts onderzoekt de mate van het haarverlies en de gezondheid van uw hoofdhuid. Met deze gegevens stelt de arts een diagnose. Eventueel vindt bloedonderzoek plaats en/of adviseert de arts een biopsie van de hoofdhuid. Dit om eventuele gezondheidsproblemen uit te sluiten. Veel voorkomende oorzaken van haarverlies en onderzoeksmogelijkheden zijn:
Haaruitval door schildklierproblemen
Zowel een traag werkende schildklier, hypothyreoïdie als een overactieve schildklier, hypothyreoïdie veroorzaakt haarverlies. Schildklieraandoeningen hebben een hormonale onbalans tot gevolg. Hormonen helpen bij het reguleren van bijna alle lichaamsfuncties, inclusief de haargroei. Met de juiste behandeling om de schildklieraandoening onder controle te krijgen, stopt het haarverlies en herstelt de haargroei binnen een paar maanden. Om een schildklierprobleem vast te stellen is bloedonderzoek nodig. Bij het onderzoek wordt gekeken naar de waarde van het schildklier stimuleren hormoon, TSH en de bloedwaarden van T3, T4, FT3 en FT4.
Haarverlies na een zwangerschap
Ook andere hormonale onevenwichtigheden leiden tot haaruitval. Vooral de sterk schommelende hormonen die bij vrouwen optreden na een zwangerschap en bevalling zijn van invloed op de haargroei. Na een zwangerschap duurt het even voordat de hormoonspiegels weer normaal zijn, het is niet ongebruikelijk dat na de bevalling haaruitval optreedt. Dit gebeurt ongeveer drie maanden na de komst van de baby. Als de rest van uw lichaam herstelt, herstelt ook de haargroei. Deze vorm van haarverlies is tijdelijk.
Haarverlies door medicijnen
Haaruitval kan een bijwerking van medicijngebruik zijn. Bloedverdunners, anticonceptiva, antidepressiva en bètablokkers hebben het risico van haaruitval als bijwerking. Een teveel aan vitamine A en op vitamine A gebaseerde medicijnen, veel gebruikt bij de behandeling van acne, hebben soms ook haarverlies tot gevolg. Het meest bekend zijn de chemotherapiemedicijnen die totale haarverlies veroorzaken. De haargroei herstelt zich gewoonlijk na het beëindigen van chemotherapie, dit is ook het geval als u stopt met het gebruiken van de medicijnen die haaruitval veroorzaken. Met uitzondering van chemotherapie is het lastig om haaruitval door medicijnen vast te stellen of te bevestigen.
Verschillende vormen van alopecia onderzoeken
De meest bekende vormen van alopecia zijn pleksgewijze kaalheid of alopecia areata en erfelijke kaalheid of alopecia androgenetica. Alopecia heeft haarverlies op zowel de hoofdhuid als in sommige vormen over het hele lichaam tot gevolg. Het haar dunt uit, de hoofdhuid wordt zichtbaar en het haarverlies is tijdelijk of blijvend. Alopecia laat u door een arts onderzoeken. Tegen alopecia areata is weinig te doen. De aandoening stabiliseert zich meestal vanzelf, waarna de haargroei terugkeert. Erfelijke kaalheid daarentegen is blijvend en een gevolg van overgevoeligheid voor het DHT-hormoon. Praat met uw huisarts of een specialist over de beschikbare behandelingen. Wacht niet te lang met een behandeling. Haar dat verloren is gegaan, is niet langer te herstellen.
Bekijk de resultaten van cliënten die u voor gingen
Voedingstekorten
Voor een gezonde haargroei is een verantwoord voedingspatroon onmisbare. Dagelijks een verantwoorde afwisseling van voedingsstoffen, het binnenkrijgen van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamines en mineralen houdt uw lichaam en de haargroei gezond. Slechte voeding, het volgen van een crash-dieet of een eenzijdig voedingspatroon leidt tot tekorten van diverse voedingsstoffen. Bepaalde tekorten leiden tot haaruitval, dunner wordend haar en kaalheid. Een voedingstekort kan gemeten worden met bloedonderzoek. Bekende tekorten die haarverlies tot gevolg hebben zijn ijzertekort en een tekort aan vitamine B.
Infecties die haarverlies veroorzaken
Verschillende infecties en ontstekingen leiden tot haarverlies. Een infectie waardoor u hoge koorts heeft, is hiervan een voorbeeld. Maar ook schimmel- en bacteriële infecties van de hoofdhuid zijn invloed op de haargroei. Het behandelen van de infectie is nodig om de haargroei te herstellen en verder haarverlies te voorkomen. Infecties van de hoofdhuid zijn door een arts relatief eenvoudig vast te stellen. Behandeling gebeurt door een schimmeldodende crème en/of medicatie. Een enkele keer voert een arts een hoofdhuidbiopsie toe.
Auto-immuunaandoeningen en haarverlies
Bepaalde auto-immuunziekten zijn van invloed op de haargroei. Niet alleen alopecia areata is verantwoordelijk voor haarverlies. Ook lupus, diabetes en sommige reumatische aandoeningen kunnen met haarverlies te maken hebben. Deze vorm van haarverlies is niet altijd omkeerbaar. Met medicatie en behandelingen tegen haaruitval wordt de aandoening gestabiliseerd. Onderzoek naar een auto-immuunziekte is mogelijk met onder meer bloedonderzoek.
Haaruitval zelf onderzoeken
Veel mensen storen zich aan een toename van het dagelijkse haarverlies. Vooral als de haarlijn zich terugtrekt en de hoofdhuid door het uitgedunde haar zichtbaar is, begint haaruitval op te vallen. Wilt u (nog) niet naar uw huisarts? Het Haaronderzoekscentrum heeft heeft thuistesten ontwikkeld, waarmee u inzicht krijgt in de oorzaak van haarverlies. Zowel een bloedwaardentest als een haaruitval DNA test past u zelf eenvoudig toe. Nadat u het testmateriaal heeft afgenomen, stuurt u het in een stevige verpakking terug naar het Haaronderzoekscentrum. Binnen een paar weken ontvangt u de uitslag.
Meer informatie over onderzoek naar haaruitval
Onderzoeksmogelijkheden hebben zich de afgelopen jaren uitgebreid en verbetert. De beschikbare onderzoeken zijn bijna pijnloos en geven snel antwoord op de vraag waarom u last heeft van haarverlies. Twijfel niet om bij haaruitval hulp te zoeken. Het kennen van de oorzaak is de eerste stap naar het verminderen van haarverlies en het herstellen van de haargroei. Informatie over onderzoeksmethodes en de ervaringen die anderen hiermee hebben, leest u onder andere op het forum Haarweb.nl. Online is veel informatie over de mogelijke oorzaken van haaruitval te vinden. U vindt hier over het algemeen geen antwoord op de vraag wat de oorzaak van uw haarverlies is.
Haaruitval laten onderzoeken – FAQ
Dikwijls is uw huisarts het eerste aanspreekpunt bij een vermoeden van overmatig haarverlies. Deze kan zelf onderzoek verrichten en een diagnose stellen. Als de diagnose niet vanzelfsprekend is, kan aanvullend bloedonderzoek voorgesteld worden. Een enkele keer geeft een huisarts een verwijzing naar een dermatoloog.
Als een dermatoloog vermoedt dat de oorzaak van het haarverlies ligt in een ziekte, hormonale onbalans, infecties of een vitaminetekort kan bloedonderzoek of een hoofdhuidbiopsie nodig zijn.
U kunt thuis een trektest uitvoeren. U neemt hiervoor een streng met schone, droge haren en trekt voorzichtig aan de uiteinden. Als er na elke ruk meer dan 2 tot 3 haren loskomen, kan dat wijzen op overmatig haarverlies.
Covid-19 treft mensen op verschillende manieren en heeft zowel op korte als lange termijn negatieve effecten. Ziekte en hoge koorts zijn oorzaak van telogeen effluvium, plotseling haarverlies. Het haarverlies ontwikkeld zich een paar maanden na de traumatische gebeurtenis. Het duurt meerdere maanden voordat de haargroei zich herstelt.
Behandelingen voor haaruitval bestaan uit geneesmiddelen, chirurgische en niet-chirurgische behandeltechnieken en geduld. Als het haarverlies het gevolg is van erfelijkheid dan kunt u een haartransplantatie overwegen. Minder ingrijpende behandeltechnieken zijn lasertherapie, mesotherapie bij haaruitval, micro haar pigmentatie en/of het dragen van een haarwerk.
De trektest en het afnemen van bloed zijn pijnloze onderzoeksmethodes. Het doen van een huidbiopsie kan even gevoelig zijn. Het schrapende gevoel is van korte duur en zonder verdoving goed te doen.
Ja, ook dat is mogelijk. U kunt bij het Haaronderzoekscentrum testen bestellen waarmee u onderzoek doet naar de oorzaak van haaruitval. Beschikbaar zijn een bloedwaardentest en een DNA haaruitval test. De bijgesloten instructies leggen stap voor stap uit hoe u het testmateriaal afneemt en opstuurt voor onderzoek.
Nee. Wetenschappelijk onderzoek heeft het tegendeel aangetoond. Scheren heeft geen effect op nieuwe haargroei en heeft geen invloed op de textuur van het haar en/of de haardichtheid.
Afhankelijk van de oorzaak van het plotselinge haarverlies is nieuwe haargroei soms dunner dan de rest van het haar. Dit is geen reden om u zorgen over te maken. Het komt regelmatig voor. Naarmate het haar groeit ontwikkelen zich normale, sterke haren.
Tijdens het wassen van de haren, openen de haarschubben en poriën zich waardoor het haar gevoeliger is dan gebruikelijk. Als het natte haar hardhandig gekamd wordt, breekt en beschadigt het makkelijker. Het is beter om het natte haar met de vingers voorzichtig uit elkaar te halen en te wachten met kammen.
